salawikain

Salawikain at Kasabihan
mula sa Mga Pahina ni Laura

* Pahaba-haba ng prusisyon, sa simbahan din ang tuloy.

* Aanhin mo ang palasyo kung ang nakatira ay kuwago; mabuti pa ang bahay kubo ang nakatira ay tao.

* Ang karukhaan ay hindi hadlang sa pagtatagumpay.

* Ang karunungan ay kayamanang walang taong makapagnanakaw.

* Ang paala-ala ay mabisang gamot sa taong nakakalimot.

* Ang mababa ay maganda, may dangal at puri pa.

* Ang kalusugan ay kayamanan.

* Ang taong nagigipit, kahit sa patalim ay kumakapit.

* Kung pukulin ka ng bato, tinapay ang iganti mo.

* Hangga't makitid ang kumot, magtiis mamaluktot.

* Magsisi ka man at huli wala nang mangyayari.

* Mahuli man at magaling, naihahabol din.

* Nasa huli ang pagsisisi.

* Ang nauuna ay nagsisisi, nagkukumamot ang nahuhuli.

* Ang pagkakataon sa buhay ay madalang dumating. Kapag narito na, ating samantalahin.

* Kung hindi ukol, hindi bubukol.

* Balat man at malinamnam, hindi mo matitikman.

* Matalino man ang matsing, napaglalalangan din.

* Bawat palayok ay may kasukat na suklob.

* Batang puso madaling marahuyo.

* Kung saan nahihilig duon din nabubuwal.

* Tikatikatik man kung panay ang ulan, malalim mang ilog ay mapapaapaw.

* Naghangad ng kagitna, isang salop ang nawala.

* Ang bulsang laging mapagbigay, hindi nawawalan ng laman.

* Araw-araw ay "corpus" kung pista ay upos.

* Ubus-ubos biyaya, maya-maya ay nakatunganga.

* Kung ano ang sukat ng ohales iyon ding ang laki ng butones.

* Nasa tao ang gawa nasa Diyos ang awa.

* Kung binigyan ng buhay, bibigyan din ng ikabubuhay.

* Ang iyong kakainin, sa iyong pawis manggagaling.

* Buhay alamang, paglukso ay patay.

* Isang kahig isang tuka.

* Buntot mo hila mo.

* Kung nasaan ang asukal, naruon ang langgam.

* Walang mapait na tutong sa taong nagugutom.

* Lahat ng gubat ay may ahas.

* Ang anumang kasulatan dapat ay lalagdaan.

* Nasa taong matapat ang huling halakhak.

* Ang tunay na kaibigan karamay kailan man.

* Ang tunay na kaibigan, nakikilala sa kagipitan.

* Ang matapat na kaibigan, tunay na maaasahan.

* Turan mo ang iyong kaibigan, sasabihin ko kung sino ikaw.

* Ang tunay mong pagkatao, nakikilala sa gawa mo.

* Ang tao kapag mayaman marami ang kaibigan.

* Magkulang ka na sa magulang huwang lamang sa biyenan.

* Ang pag-aasawa ay hindi biro, 'di tulad ng kanin
Iluluwa lung mapaso.

* Nakikita ang butas ng karayon, hindi makita ang butas ng palakol.

* Kung gaano kataas ang lipad gayon din ang lagapak pag bagsak.

* Hampas sa kalabaw, sa kabayo ang latay.

* Mahirap malipol ang masamang damo.

* Kapag ang ilog ay matahimik, asahan mo at malalim. Kapag ang ilog ay maingay, asahan mo at mababaw.

* Tulak ng bibig, kabig ng dibdib.

* Papunta ka pa lamang ay pauwi na ako.

* Ang lumalakad nang mabagal, kung matinik ay mababaw. Ang lumalakad nang matulin, kung matinik ay malalim.

* Ang hindi lumingon sa pinanggalingan hindi makakarating sa paruruonan.

* Ang langaw na dumapo sa kalabaw, mataas pa sa kalabaw ang pakiramdam.

* Maraming salita, kulang sa gawa.

* Madaling sabihin, mahirap gawain.

* Wala kang mabubunot sa taong kalbo.

* May tainga ang lupa, may pakpak ang balita.

* Kung ano ang itinanim, iyon din ang aanihin.

* Ako ang nagtanim, ang nagbayo at nagsaing, saka nang maluto'y iba ang kumain.

* Aanhin pa ang damo kung patay na ang kabayo.

* Kung matigas ay bato, kung malambot ay tao.

* Pili nang pili, natapatan din ay bungi.

* Huwag magbilang ng manok hangga't hindi napipisa ang itlog.

* Kung sino ang unang pumutak, siya ang nanganak.

* Nauntog akong minsan ayaw ko nang mauli. Baka sa susunod ngipin ko ang mabungi.

* Huwag kang magbibintang kung hindi mo nakakamayan.

* Magkupkop ka ng kaawa-awa, langit ang iyong gantimpala.

* Ang mabuting gawa kinalulugdan ng madla.

* Kung ang nabasagan ay hindi nanghihinayang, ako pa kayang nakabasag lamang.

* Kapag bukas ang kaban, nagkakasala sinuman.

* Ang butong tinangay na aso, walang salang nalawayan ito.

* Ang utang ay utang, hindi dapat kaimutan.

* Ang iyong hiniram, isauli o palitan. Upang sa susunod, hindi ka makadalaan.

* Kung labis ang tamis ang lasa ay mapait.

* Ang bungang hinog sa sanga matamis ang lasa.
Ang bungang hinog sa pilit kung kainin ay mapait.

* Walang humawak ng lutuan na hindi naulingan.

* Sala sa lamit, sala sa init.

* Gawain mo sa kapuwa mo. Ang nais mong gawain niya sa iyo.

* Ang sakit ng kalingkingan damdamin ng buong katawan.

* Ang mabigat ay gumagaan kapag pinagtulung-tulungan.

* Masakit ang katotohanan.

* Madaling pumitas ng bunga kung dadaan ka sa sanga.

* Ibong sa ahola'y ikinulong nang mahigpit kapag nakawala'y hindi na babalik.

* Barang ginamit mo sa iyong kapuwa, siya ring panukat sa iyong pagkadapa.

* Ang karunungan ay kayamanan gamitin sa kabutihan.

* Kahoy mang babad sa tubig sa apoy huwag ilapit
'pag ito'y nadarang sa init, sapilitang magdirikit.

* Nawawala ang ari, nguni't ang uri ay hindi.

* Pag sapit ng gabi'y laging may umaga.

* Sa larangan ng digmaan, nakikilala ang matapang.

* Kung may hirap ay may ginhawa.

* Kung ano ang taas ng pagkadakila
siya ring lagapak kapag nadapa.

* Ang pag-ilag sa kaaway ang tunay na katapangan.

* Bago mo batiin ang dungis ng ibang tao,
ang dungis mo muna ang tingnan mo.

* Walang pagod magtipon, walang hinayang magtapon.

* Nang makatagpo ng damit na payong,
ang abang anahaw ay 'di na malingon.

* Ano man ang tibay ng piling abaka
ay wala ring silbi kapag nag-iisa.

* Minamahal habang mayruon, kung wala ay patapon-tapon.

* Ang gawa sa pagkabata, dala hanggang sa pagkamatanda.

* Ang taong mainggitin, lumigaya man ay sawi rin.

* Sa taong may tunay na hiya, ang salita ay panunumpa.

* Walang matiyagang lalake sa pihikang babae.

* Walang matibay na baging sa mahusay maglambitin.

* Ang bayaning nasugatan, nag-iibayo ang tapang.

* Kung takot sa ahas, iwasan mo ang gubat.

* Kapag may isinuksok, may madudukot.

* Matutuyo na ang sapa nguni't hindi ang balita.

* Ang tunay na anyaya, may kasamang hila.

* Binatang taring, buwal ma'y tayo rin.

* Ikaw ang bahala, ako ang kaawa-awa.

* Ang damdaming nasugatan, gumaling man ay balantukan.